Bettino Craxi

Benedetto "Bettino" Craxi (UK: /ˈkræksi/ KRAK-see, Italiaans: [betˈtiːno ˈkraksi], Siciliaanse: [ˈkɾaʃʃɪ]; 24 Februarie 1934 - 19 Januarie 2000) was 'n Italiaanse politikus, leier van die Italiaanse Sosialistiese Party van 1976 tot 1993 en Eerste minister van Italië van 1983 tot 1987. Hy was die eerste lid van die PSI wat die amp beklee het en die derde premier van 'n sosialistiese party. Hy het die derde langste regering in die Italiaanse Republiek gelei en word beskou as een van die magtigste en prominentste politici van die sogenaamde Eerste Republiek.

Craxi was betrokke by ondersoeke wat deur Mani Pulite-beoordelaars in Milaan gedoen is, en uiteindelik skuldig bevind is aan korrupsie en onwettige finansiering van die PSI. Hy het altyd die aanklagte van korrupsie verwerp terwyl hy toegegee het aan die onwettige finansiering wat kostelike politieke aktiwiteite moontlik gemaak het, terwyl die PSI minder finansieel magtig was as die twee groter partye, die Christelike Demokrasie en die Kommuniste. Craxi se regering en party is ook ondersteun deur die toekomstige premier Silvio Berlusconi, 'n media-magnaat en persoonlike vriend van Craxi.

Craxi het sterk bande gehad met baie leiers van die Europese linkse, waaronder François Mitterrand, Felipe González, Andreas Papandreou en Mário Soares en was een van die belangrikste verteenwoordigers van die Mediterreense of Suid-Europese sosialisme. Ondersteuners van Craxi het veral geprys vir sy buitelandse beleid, wat selfgeldend en dikwels tot konfrontasies met die Verenigde State gelei het, oor kwessies soos Palestina, terrorisme en Craxi se noue betrekkinge met Arabiese sosialistiese regerings.

Vanweë sy fisieke grootte is Craxi dikwels die bynaam van sy afskuwers il Cinghialone ('The Big Boar'). Hierdie naam is aan hom gegee deur sy jarelange bondgenoot en teenstander op dieselfde tyd, die Christen-Demokratiese leier Giulio Andreotti.